به اطلاع کلیه ی عزیزان می رسانیم، موسسه ی چنارستان قصد دارد شماره ی بعدی چرتیک را به «یادنامه ی افشین هدایتی» اختصاص دهد. لذا دوستانی که مایلند می توانند مطلب، خاطره ، شعر و... خود را برای ما ارسال کنند. چرتیک به دلیل محدودیت در تعداد صفحات - و در صورت نیاز- از بین آثار رسیده، دست به گزینش خواهد زد. 

آخرین مهلت ارسال مطالب :17 مرداد 91

بی نهایت سپاس

سعید کاظمی

فقدان فضای ورزشی مناسب همواره یکی از معضلات و دغدغه های جوانان چنارستان بوده است. مسئله مهمی که با وجود بحث های فراوان پیرامون آن هیچگاه به صورت جدی و عملی پیگیری نشده و با وجود وعده های فراوان مسئولین هیچگاه شاهد تحقق این وعده ها نبوده ایم. روستای ما با جمعیت چند هزار نفری و برخورداری از درصد بالای قشرجوان و مشتاق ورزش بمراتب نیازمند امکانات و محیط های ورزشی بیشتریست نسبت به آنچه که امروز درچنار شاهدیم. درحال حاضر می شود گفت روستای ما فاقد هرگونه فضای ورزشی مناسب برای پاسخ گویی به نیاز فراوان نوجوانان و جوانان ورزش دوست و پراستعدادیست که باتوجه به شرایط اجتماعی حال حاضر چنار، بیش از هرچیز دیگری نیازمند این امکانات اند.
نبود امکانات ورزشی در چنارستان موضوع بسیار مهم وچالش برانگیزی است که با اندکی تأمل پیرامون آن می توان به ریشه بسیاری از ناهنجاری ها پی برد. با ایجاد یک محیط ورزشی مناسب، حتی با امکانات ابتدایی که فرد بتواند ساعاتی از اوقات فراغت خود را درآن بگذراند وهیجانات خود را در آن تخلیه کند دیگر کمتر به قهوه خانه ها و سایرمحیط ها وسرگرمی های مخاطره انگیز سوق پیدا می کند که علاوه برآسیب های جسمی و صرف هزینه های گزاف ، موجب تأثیرات نامطلوب بر خلقیات، تفکر ، روحیات و شخصیت او می شوند.
متروکه شدن سالن کشتی و نیز تعطیل شدن باشگاه بدنسازی چناران (که البته پروژه ای خصوصی وغیردولتی بود) که از معدود کارهای اثرگذار در چندسال گذشته بود و در زمان استفاده افراد زیادی را جذب خود ساخته بود و باعث ایجاد یک جو ورزشی و فضای مثبت رقابتی شده بودند، درهمان زمان کوتاه نشان داد چنار سرشار از استعدادهای فراوان وآینده داری است که در صورت استمرار می توانست چشم انداز خیلی خوبی را برای جوانان رقم بزند. متأسفانه باشگاه کشتی بدلیل نبود مربی و عدم پیگیری های مناسب به کمپ انجمن بهبودی بدل گشت و باشگاه چناران نیز به دلیل نبودن پشتوانه مالی و امکانات تعطیل شد و به همان اندازه که پیدایش این مکان ها آثار مثبتی را پدید آورده بود برچیده شدن آنها نیز نتایج زیانباری را درپی داشت که مهمترین آن یأس و نا امیدی بود که گریبانگیر این ورزشکاران شد .
  اکنون که قرنها گذشته و بدنبال این پروژه ها بالاخره شاهد احداث یک زمین فوتبال شدیم که البته شباهت چندانی به زمین فوتبال ندارد و شاید بازی کردن درآن چندان عاقلانه نباشد چرا که این زمین مشکلات فراوانی دارد  و از جمله ی این مشکلات، عدم همکاری برخی همشریان عزیز است. 
روزی به اتفاق چندی ازدوستان در زمین مذکورحاضربودیم که دیدیم نوجوانی پرشور وپر انرژی تخته سنگی به وزنی قریب چهارصدوپنجاه کیلوگرم برافراشته و باسرعتی درحدود 120 ضربه در دقیقه به درودیوار رختکن می نوازد، آنچنان که آهن بکوبند آهنگران!! هنگامی که دوستان لب به اعتراض گشودند ، چنین داد پاسخ جوانک دیلاق زشت روی که: «مَه اِنهِ تُونَه؟» .

برای زمین فوتبال تازه تأسیس چنارستان مشکلات عدیده ای را برشمردیم که قابل حل می باشند اما باید خاطرنشان ساخت که این زمین محدودیت هایی نیزدارد که همواره با آنها دست به گریبان خواهد بود و از دست کسی کاری ساخته نیست. مانند: شرایط جوی وبدی آب وهوا - ناممکن بودن استفاده درشب - محدودیت دسترسی به تعداد مناسب بازیکن یعنی حداقل 22 نفربرای هربازی و عدم استفده برای بانوان (بدلیل شرایط فرهنگی) که نیمی از جمعیت روستا را تشکیل می دهند و مطمئناً استعدادها و علائق ورزشی همسطح آقایان را دارا می باشند و در حال حاضر امکان شکوفایی استعدادهای ورزشی خود راندارند و از اینگونه تفریحات سالمی بی بهره اند و با ایجاد یک سالن ورزشی مناسب خواهران ورزش¬دوست بدور از هرگونه دغدغه ومشکلی به ورزش خواهند پرداخت. با احداث یک سالن چندمنظوره توپی (شامل فوتسال، والیبال، بسکتبال وهندبال) همه ی این مشکلات را می توان مرتفع نمود .
چرا باید روستاهایی مانند موسی آباد وجنت آباد که از نظر جمعیتی وسایر معیارها در سطح پایین تری از چنارند دارای سالن های چندمنظوره ورزشی باشند اما روستای ما با این همه جمعیت و استعداد فاقد این امکانات باشد؟ که ورزشکاران چنارستان مجبور باشند برای رفع نیاز خود باتحمل سختی های فراوان و صرف هزینه های زیاد عازم سالن های ورزشی اسدآباد شوند . به گفته یکی ازمسئولین سالن های اسدآباد: « اگر چناری ها به سالن نیایند باید درِ سالن راتخته کنیم ».
ورزشکارانی که عمدتاً دانش آموز و دانشجو وفاقد درآمدند. اینها حداقل هفته ای دوسه بار و آن هم شب ها به اسدآباد مراجعه می کنند. به ناچار از سرویس دربست استفاده می کنند که این امر درکنار اجاره بهای بالای سالن ، صرف هزینه های زیادی را درپی دارد. ازنظر زمانی نیز حداقل یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از بازی موجب اتلاف وقت می شود. حالا مشکلات و خطرات جاده ای و حوادثی که ممکن است درطی رفت و آمد آنها به وقوع بپیوندد رابه این مشکلات اضافه کنید تا به حیاتی بودن وجود یک سالن که همچنین باعث جلوگیری از خروج هزینه های زیادی از روستا خواهد شد پی ببرید.
آقای سمیعی - ریاست محترم تربیت بدنی- فرمودند که احداث سالن چند منظوره ی توپی را در برنامه دارند، بنابراین امیدواریم دهیاری و اعضای محترم شورای اسلامی چنارستان  درخصوص واگذاری زمین و جذب اعتبار جهت احداث این سالن با اداره ورزش و جوانان شهرستان همکاری نمایند.

سلام

پیرو درخواست های زیاد دوستان عزیز برای داشتن پی دی اف چرتیک های چاپ شده ، فایل های آن ها به مرور زمان در قسمت دانلود چرتیک در نوار بالای سایت قرار داده می شود. در حال حاضر چرتیک 13 آماده ی دانلود است.

عمو موَن چنار چله باهاره              

سویزه و نم نمی باران مواره

درآماده سر ترشیکه و شودر

مردم دسه دسه مرن هلاره

موَن درآماده چاقاله بادام

مرن باغیا، بچیا ایواره

آماده شماره جدید «چرتیک»

دُواره شعر چناری، دُواره

اسیر غروتم دردت و مالم

غروت دردیه که درمان نداره

مترسم تا میام انگور تالان با

آخه ایژا باهارش فصل کاره

نخور غصه عمو، مثل خودمی

مه ده خیلی دلم تنگ چناره...

جمهور سمیعی

با سلام خدمت دوستان عزیز و سروران بزرگوارم

متاسفانه هفته ی پیش انجمن چنارستان فیلتر شد! البته مشکل از انجمن نیست بلکه کل انجمن ها و وبلاگ هایی که از سرور بلاگوب گرفته شده بودن فیلتر شدن (مثل این که کسی تو یه شهری گناهی کنه و شما کل مردم اون شهر رو بندازید زندون!) به هر حال از تمام دوستانی که می تونن کمک کنن خواهش می کنم برای راه اندازی یه انجمن جدید دست به کار بشیم! دوستانی هم که طراحی وبسایت بلدن لطفا از طریق ایمیل اطلاع بدن تا شروع کنیم به طراحی سایت اصلی و انجمن برای خودمون تا اگه خدا بخواد یه هاست بگیریم و از دست این همه اذیت راحت بشیم. 

بی نهایت ممنون بچه ها

کبریت که می زدی به خرمنم یادت هست؟          شد ننگ مسلمی به دامنم یادت هست؟

لبخند نمیزدم که تا نلرزد دستت                          شمشیرکه میزدی به گردنم یادت هست؟         

مرتضی خدمتی

***

 ببارای نم نم باران اندوه                         به روی گونه های خیسم امشب

که با خون دل ازدرد جدایی                             برای دلبرم بنویسم امشب        

جمهورسمیعی

***

عید آمد و یک خبر ز محبوب نشد          سهمم به جز این وفای مصلوب نشد

بیزارم از این عبور بی رحم زمان              آینده گذشت و حال من خوب نشد

مجتبی بهروزی

***

من به خود می بالم وسرمستم از الطاف دوست       هردمی از بودن من درهوای عشق اوست       

 صادق خدابنده لو

***

آرزویم بود، درفصل بهار                 یک غم ازتو، دردل من یادگار

مرهم زخمم شده چشمان تو                  ورنه اینک رفته بودم ازچنار    

منصورسمیعی

***

آبی موجم که آرامی نداشت                        درهوای ساحل ازخود می رهید

تاببوسد روی ساحل را ز عشق                           ازدل دریا به خشکی می دوید 

طاهره محمودی

***

بسی شد تازه گل آمد بهاران                 شکفته غنچه ها برشاخساران

شود می،شوکران جامی برایم                     اگرروزی نباشم یادیاران           

باربد بهرامی

***

های شمعی که ز ایام کهن سوخته ای       پس چرا درشب ما سوز وگدازی نکنی؟

 مجتبی نظری  

***

دفترعمر مرا سطربه سطرپاک کنید                 تاکه شاید سخن عشق فراموش شود ...    

افشین هدایتی